Osakidetzako "Paziente Bizia/Paciente Activo" taldeak ahozko komunikazio onenaren lehen saria jaso zuen
Ainhoa Ulibarri, Arabako ESIko erizaina, arduratu zen GEEOren Erizaintzako Berrikuntza eta Ikerketa XVI. Jardunaldian minbizitik bizirik atera direnengan berdinen arteko hezkuntza-programa baten eragina lana defendatzeaz
Ekitaldia joan den azaroaren 24an egin zen, Erizaintzako Berrikuntza eta Ikerketaren XVI. Jardunaldiaren barruan. Gipuzkoako Erizainen Elkargo Ofizialak urtero antolatzen duen topaketa da, Euskadin eta Nafarroan lan egiten duten erizainek egindako lanen ondorioz sortutako erizainen ezagutza ezagutarazteko eta partekatzeko.
Oraingo honetan, Osakidetzako "Paziente Bizia/Paciente Activo" taldeak ahozko komunikazio onenaren lehen saria jaso zuen, "Impacto de un programa de educación entre iguales en supervivientes de cáncer y cuidadores" lanagatik. Ainhoa Ulibarri, Arabako ESIko erizainak, defendatu zuen lana. Lan honek ebidentzia sortu du parte hartzen duten pazienteen arteko inpaktuari eta ikaskuntza-esperientzia positiboari buruz.
Ekimen hori aurrerapauso garrantzitsua da minbizia duten pazienteen arretan, eta, zehazki, minbizia duten pertsonen eta zaintzaileen arretan. Arrakasta hori tokiko mailan eta, duela gutxi, baita nazioartean ere, Plos One aldizkarian "Impact of the "Looking after my health after cancer" peer-led active patient education program on cancer survivors and their caregivers: A qualitative study" artikulua argitaratuz aitortu da.
Azken 40 urteetan minbiziaren biziraupena bikoiztu egin dela gogoratu ondoren, Ainhoak bere esposizioan azpimarratu zuen, behin gaixotasuna gaindituta, gaixoek minbiziaren aurretik beren bizitzaren oso bestelako errealitateari aurre egin behar diotela, aldaketa fisiko, emozional eta praktikoekin eguneroko bizitzan, eta "Horrek ase gabeko beharrak sor ditzakeela". Ildo horretan, Ainhoak azpimarratu zuen "oraindik hutsune handia dagoela minbizia duten pertsonen arreta integralean", eta laguntza-eredu berri baten aldeko apustua egin zuen, asistentzia-jarraitutasun handiagoa eta asistentzia-mailen arteko koordinazio hobea txertatuko duena, bai eta banakako jarraipen-planak ere, errehabilitazio osoa egiteko, "bete gabeko beharrei erantzuteko eta bizi-kalitatea hobetzeko".
Testuinguru horretan kokatzen da lanaren helburu den hezkuntza-programa. Berdinen arteko laguntza eta ikaskuntza ditu ezaugarri; izan ere, minbizia duten pertsonei eta/edo zaintzaileei zuzenduta dago, eta bizirik dirauten begiraleek edo zaintzaileek ematen dute. Haien ekarpena eta inpaktua baloratzeko azterketa 38 pertsonako 5 talde fokalekin egin da; horietatik 29 minbizitik bizirik atera dira, 2 zaintzaile eta 7 monitore.
Emaitzak aztertu ondoren, Ainhoa Ulibarrik azaldu zuen "programarekin pozik gaudela egiaztatu dugula, ikaskuntza-esperientzia positiboa baita. Bereziki baloratzen dute beren esperientziak partekatu ahal izatea eta ulertuak sentitzea. Gainera, aurre egin behar dioten etapa berriari buruzko ikuspegi positiboagoa lortzen dute, eta horrek aktibazio bat sortzen du haien autozaintzan eta osasun-prozesuaren autokudeaketan".
Lanaren egileak, Ainhoa Ulibarriz gain, Osakidetzako erizainak dira: Lourdes Ochoa de Retana, Estibaliz Gamboa, Irene Dúo, Sheila Sánchez eta Begoña Belarra. Haiek ondorioztatu dute "azterlan honek ebidentzia sortzen laguntzen duela. Beharrezkoa da horrelako esku-hartzeak diseinatzen, inplementatzen eta ebaluatzen jarraitzea, pertsona horien bete gabeko beharrei erantzuteko".
